“แม่ชอบดอกไม้ และต้นไม้มานานแล้ว แต่ดอกไม้ที่แม่ชอบมากที่สุด คือ ดอกไม้ภูเขาที่สวิตเซอร์แลนด์ เมื่อถึงหน้าดอกไม้ วันอาทิตย์เราเคยไปเก็บดอกไม้ต่าง ๆ ตามที่และเวลาที่ดอกไม้นั้นออก”
ข้างต้นคือข้อความจากหนังสือ “เวลาเป็นของมีค่า” พระนิพนธ์ใน “สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์” ที่ทรงเล่าถึงความโปรดปรานดอกไม้ของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี (สมเด็จย่า)
“สมเด็จย่า” ทรงมีมุมมองต่อความงามของดอกไม้ที่แตกต่างและน่าสนใจยิ่ง โดยแจกันที่วางอยู่บนโต๊ะภายในที่ประทับจะเป็นเพียงแจกันเล็ก ๆ เท่านั้น เพราะแม้จะทรงมีพระราชหฤทัยที่โปรดปรานดอกไม้สักเพียงใด ก็ไม่โปรดให้จัดดอกไม้ใส่แจกันใหญ่ ทรงรับสั่งว่า “เราควรได้เห็นความสวยงามของดอกไม้แต่ละดอก มากกว่าที่จะใส่รวมกันแน่นจนดูอะไรไม่ออกเลย”
นอกจากดอกไม้ในแจกันแล้ว สมเด็จย่ายังมีสวนดอกไม้ทรงปลูกที่ทรงดูแลเองด้วยความรักด้วย โดยเฉพาะที่ “บ้าน” หรือพระตำหนักดอยตุง ที่แต่ละห้องในพระตำหนักจะมีระเบียงภายนอกให้สามารถเดินออกไปได้
ซึ่งบริเวณระเบียงส่วนที่ประทับของสมเด็จย่าจะมีการแกะสลักเป็นไม้รูปกลุ่มดาว พระองค์ได้ทรงปลูกดอกไม้ที่ระเบียงด้วยพระองค์เอง อันเป็นสิ่งที่ทรงทำตั้งแต่เมื่อครั้งประทับอยู่ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
ทรงเคยเปรียบเทียบไว้ว่า “การปลูกดอกไม้ก็เหมือนกับการปลูกคน ต้องรู้จักใส่ปุ๋ย ดูแลเอาใจใส่ และต้องยึดลำต้นให้ตรง มั่นคง ถึงจะเติบโต ผลิดอกออกผล งดงามสมบูรณ์”
ที่มาจาก เพจน้ำเงินเข้ม
