พระราชประสงค์ช่วยเหลือประชาชน

ย้อนกลับไปวันแรกๆ ที่ ดร.สุมธ ตันติเวชกุล ถวายงานรับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาทในหลวงรัชกาลที่ ๙ โดยตามเสด็จไปยังพื้นที่ทรงงานจังหวัดนราธิวาส พระองค์ทรงเรียกหา “ถุงเงิน” จนเกิดความงุนงงไปตามๆ กัน

พอดีที่ปักษ์ใต้มีวัวชนอยู่ตัวหนึ่งชื่อถุงเงิน มหาดเล็กคิดว่าทรงอยากทอดพระเนตรวัวชน เลยทูลว่า วันนี้ชนอยู่ที่สงขลา เดี๋ยวชนเสร็จแล้วจะใส่รถมา พระองค์รับสั่งว่า…”…ไม่ใช่วัว พร้อมชี้มาที่ผม ผมจึงถูกเอ็ดว่าไปยืนไกลทำไม วันนั้นถึงได้รู้ว่าที่ยืนของผม ควรยืนอยู่ใกล้พระองค์…”

ดร.สุมธ ตันติเวชกุล เลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา และอดีตเลขาธิการคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ(กปร.)คือ “ถุงเงิน” ผู้มีเงินอยู่สองกระเป๋า กล่าวคือ กระเป๋าหนึ่งจากสำนักงาน กปร. ซึ่งมีระเบียบกฎเกณฑ์การบริหารงานและงบประมาณแบบราชการ

ใช้สำหรับงานที่สามารถรอได้ เช่น การสร้างถนนหนทางหรืออ่างเก็บน้ำ ส่วนอีกกระเป๋าเป็นของ “มูลนิธิชัยพัฒนา” มูลนิธิที่ในหลวงรัชกาลที่ ๙ พระราชทานพระราชดำริให้จัดตั้งขึ้น ด้วยต้องพระราชประสงค์ช่วยเหลือประชาชนที่เดือดร้อนได้ทันท่วงที

“…ความทุกข์ของประชาชนไม่ต้องรอเบิกใครเลย เพราะพระองค์ทรงสั่งการเอง สั่งเดี๋ยวนั้น ไปเดี๋ยวนั้น…”ดร.สุเมธ ตัวอย่างเหตุการณ์ปี ๒๕๓๖ เมื่อโรงแรมรอยัลพลาช่าถล่มที่จังหวัดนครราชสีมา

“…กลางดึกผมได้รับแจ้งทางโทรศัพท์ว่า พบผู้ประสบภัยติดอยู่ในซากตึกแต่เข้าไม่ถึง ต้องการเครื่องสกัดซีเมนต์แบบเคลื่อนที่จำนวนหนึ่ง คิดเป็นเงินราว ๓ แสนบาท ผมตัดสินใจตอบตกลง ครั้งนั้นช่วยชีวิตครูไว้ได้ ถือว่าภารกิจคุ้มค่าและสัมฤทธิผล เพราะชีวิตคนตีค่าไม่ได้…”

ตลอด ๓๐ ปีที่ผ่านมา มูลนิธิชัยพัฒนาที่ก่อกำเนิดจากความห่วงใยของพระราชาได้ช่วยเหลือราษฎรของพระองค์ให้ได้รับประโยชน์อย่างทันท่วงที่ตามพระราชประสงค์…นับครั้งไม่ถ้วน

Cr : หนังสือ ๓๐ ปี มูลนิธิชัยพัฒนา ชัยชนะแห่งการพัฒนา